مغول،
در علم موخقّیقان جدل نیست،
ز علم مراد جز عمل نیست…
ین دور و در آن قدر دریاست،
و-این لعل به کوه میوگول نیست…
معلم میشود، که یک وقتها در مغول درختان میوهدار میرویید هاند. طول مغول 35 کیلومتر، برش 12-15 کیلومتر. بلندی کوه به حساب میانه 1200-1300 متر، نقطة بلندترینش قوه موزبیک (1624 متر). درشیمال مغول را پستخمی میرزاربات از کوه قرامزار قطارکوه قُرمه چودا کرده است.
کوه به سمت جنوب fرب تدریجاً پست شده میرود. مغول اساساً از گرنا-دیاریت و جنسهای تهشینی سن پلیازایی ترکیب یافته است. اقلیم مغول کانتینینتی، خشک؛ تابستانش گرم، زمستانش خنک. بارشات سالانه 200-250 ملّیمیتر. نباتاتش بیابانی. ثروتهای زیرزمینیاش والفرم، مالیبدین. در دامنة کوه دیدههای ایری کلان، چاروقدرّان و غیره وا-قیع گشتهاند. خ. آچیلاو.