مولاناوه
هنیفه محییالدیناونه (تولد 30. 1. 1924، ش. لنینآباد) ، سرایندة ساویتی تاجیک (ساپرنای لیریکی-درموی). ارتیست خلقی ا.ج.ش.س. (1968). اعضای کپسّ از سال 1952. دختر مطرب خلقی محییالدین مولاناو. از خردسالی به موسیقی رغبت داشت. آموزشگاه موسیقی لنیناباد را سال 1936 ختم کرده، در کانسیروتاریة دولتی مسکو تحصیل نمود (1952-59). پس از ختم آموزشگاه سالهای 1937-39 در تئاتر تماشابینان جوان، 1939-43 در تئاتر موسیقی لنینآباد کار کرده است. در ابتدای فعالیّت ایجادیاش مولاناو رل صنوبر را در درمة موسیقی «صنوبر» ر. جلیل بازیده، موفقیت پیدا میکند. از سال 1943 ثالثتکة تئاتر آپیره و بلیت به نام س. عینی. بهترین پرتیههای او در صحنة این تئاتر: مهین («طاهر و زوه را» ا. س. لینسکیی) ، تتینه، لیزه، مریه («اوگینیی آنیگین»، «ماتکة کرامشّاک»» «مزینه» پ. ا. چیکاوسکیی) ، ایده، دیزدیمانه، لیاناره («ایده»، «آتیلّا» «تروبدور» ج ویرد) ، گلر و x. مولاناوه در رالیو: از چپ-گلر و (آپیرة «پولاد و گلر و» ش. سیفیدّیناو) ، از راست-تتینه (آپیرة «اوگینیی آنیگین» پ. چیکاوسکیی). («پولاد و گلر و» ش. سیفیدّیناو) ، نسا («بختیار و نسا» س. ا. بلسنین) ، ملاحت («بازگشت» یا. سبزناو) ، سرمه («داماد نامدار» س. یو. عوربخ) ، تاسکه («تاسکه» چ. پوچچین) ، یراسلونه («کنیز اگار» ا. پ. بارادین) و غ. آواز مولاناو خیلی بقوّت و شیرهدار بوده، خوشافاده و تأثیربخش است. هنرپیشه حسیات باطنی و عالم معنوی قهرمانان خود را طبیعی و فصیح افاده میکند. قهرمانهای مولاناو زنهای دلربا، پرحرارت و حسّاس بوده، بهر ایدهآلهای عالی مردانهوار مبارزه میبرند. مولاناو در کانتسیرتها، رادیو و تلویزیون منتظم برآمد کرده، بهترین سرودهای خلقی و کلاسیکی تاجیک، اثرهای بستهکاران ریسپوبلیکه، روس و غرب را ترغیب مینماید. مولاناو به مغولستان، پالشه، ویتنام، کنده، افغانستان و دیگر مملکتهای جهان سفر هنری کرده است. او نه تنها در انکشاف آپیره، صنعت موسیقی و تئاتری تاجیک، بلکه در تییار نمودن کدرهای جوان سهم کلان گذاشته است. مولاناو از سال 1967 داتسینت و مدیر کفیدرة واکلی و تییاری آپیروی (1970) انستیتوت دولتی صنعت تاجیکستان به نام تورسونزاده میباشد. دیپوتت ساویت عالی ا.ج.ش.س. (دعوت 4). با آردینهای لنین، بیرق سرخ محنت، «نشان فخری» و مدالها مکافاتانیده شده است.
د .: نوردجناو ن. x. ، تدجیکسکیی تئاتر. م. ، 1968.
. نورجاناو.