مدنیّت tازباغاو، مدنیّت آرشیالوگی عصر برنجی خوارزم (نیمة دوّم هزارة 2 تا م .). در حدود نزدیرل جنوبی در نتیجة آمیزش اهالی محلی با اهالی نزدیورل جنوبی، که به مدنیّت سروب و مدنیّت اندراناوا منسوب بود، تشکیل یافت. تأثیر مهاجران در ساخت انتراپالاگی و مدنیّت مادّی تازباغابیها ظاهر میگردد. در نیمزمینکنهای ستون و سینجدار زندگی میکردند. مشغولیّت اساسیشان دهقانی و چارواداری ایلاقی بود. آلات محنت و یراقدا را از برنّجی، بعضاً از سنگ میساختهاند. ظرفهای سفالی تگشان پهن را دستی ساخته با نقشهای گوناگون آرا میدادند و کندهکاری میکردند. دورة جماعه اولادی را، که عنعنههای مادرشاهی حکمران بود، از cap میگذرانیدند.
و. بابایف.