کوهسار تیبیت

تیبیت، تیبت، (کوهسار تیبیت) ، کوهساریست در آسیای مرکزی، اساساً در ختایی. مساحتش قریب 2 ملن کم3، بلندی‌اش از 4-5 هزار تا 6-7 هزار متر. از گرب با قطارکوههای قراقورم، از شمال با کوههای کنلون، از شرق با کوههای سینا-تیبیت (بعضاً همة این سیستمه‌های کوهی به تیبیت همراه کرده می‌شوند) ، از جنوب با کوههای هیمالیای هم‌حدود است.

در تیبیت از ثروتهای زیرزمینی پاشخورده‌های طلا و کسّیتیریت، کانهای معدن پالیمیتلّی و انگشتسنگ موجودند. در کولهای سربسته ذخیرة کلان تنکار و ساده هست. اقلیم تیبیت بنا بر در بلندی زیاد و داخل متیریک جایگیر شدنش خیلی خشک و خنک است. دره‌های کلانترن-خونخه، ینتسزы، می‌کانگ، سلوین، بره-مپوتره (تسنگپا) و هند. در بلندی 4500-5300 م (در خمیهای تیکتانیک) کولهان بسیاری واقع گشته‌اند. کلانترین آنها: نمتسا، سیلّینگ، دنگریوم.
در تیبیت بیشتر خاکهای دشتی و بیابانی بلندکوهی پهن شده‌اند. بسیار جانهان کوهسار قَبَت خاک ندارد ده در آن جایها رستنی نمی‌روید.
الم هیوانات تیبیت: غجگاو، آهوهای آرانگا و اده، ارخر، گوزن مشکین، زرگوش، موش دشتی، خرس، روباه، شغال و غیره. از پرّنده‌ها مرغ هلال، سجه و غیره وامیخورند. در کول و دریاها ماهی بسیار است. عاید به ساحه‌های خواجگی تیبیت نگرید نیز ریان اوطانامی تیبیت.