تاکسیکاز (از یون. (tاخikon-زهر، یک نوع مسمومیت) ، حالت بیمارییست، که در نتیجة به ارگانیزم تأثیر نمودن زهرهای بیرونه (ایکزاگینی، مثلاً، میکربها) یا مادّههای ضررناک در خود ارگانیزم حاصلشده (مثلاً، هنگام تاکسیکازهای حاملگان، تیریاتاکسیکاز) به وجود میآید. تاکسیکاز حاملگان بیمارییست، که در ارگانیزم زن هنگام حاملگی یا زایش (بعضاً) پیدا شده، عادتاً بعد تولد کودک قطع مییابد.
تاکسیکاز حاملگان برمحل (قهای، از حد زیاد قهای کردن، رفتن آب دهان) و بیمحل (استسقای حمل، نیفراپتیه، پریاکلمپسین و ایکلمپسیه در نیمة 2-یوم دورة حاملگی) میشود. در صورت بیایست قهای کردن (بیشتر از 20 مراتبه در یک شباروز، که باعث تیز خراب و بیآبشوی ارگانیزم میگردد) ، اینچنین هنگام تاکسیکاز بیمحل بیمار را زود به کسلخانه بردن شرط است.