تیلّاکاری

طلاکاری، هلکاری، زرحل، یک نوع صنعت آرایش عملی را گویند. طلاکاری از زمانهای قدیم در ساحه‌های مخصوص هنرمندی، مخصوصاً زرگری و آرایش بناها وسیع استفاده می‌شد. طلاکاری اینچنین در تزیین کتابهای دستنویس و چاپی (در آرایش صحیفه‌ها و مقاوة آن) موقع کلان داشت. موافق بعضی روایتها کتابخای مانی نه تنها با مصوّره‌ها، بلکه با آب طلا نیز آرایش یافته بوده‌اند.

موسوّیران، نقّاشان و خوشنویسان باستانی اسلوب مخصوص تییار و استفادة زرحلکاری (طلاکاری) – را ایجاد کردند. برای حاصل نمودیه زرحل عسل، آب و صمغ عربی را با هم آمیخته، پیش از استفاده به محلول آب می‌چکانیده‌اند. مدرسة طلاکاری دار سمرقند، عرقة مسجدهای بخارا، سمرقند و ریانهای شمال تاجیکستان نمونه‌های نمایان صنعت طلاکاری می‌باشند. در صنعت معاصر تاجیکستان طلاکاری در ترمیم یادگاریهای معماری (گنبذ، نقش و نگار) ، در کارهای نشری و جواهری فراوان استفاده می‌شود. م. روزییف.