تیترلوژی (یونانی tetralogia، از تیگره… و لاگاس) ، اثر بدیعی مرکّبسیوجیت و پنارموی یک مؤلف را نامند، که از چار حصّة مستقل عبارت بوده، سیوجیت، مقصد و مرام ایدهوی و استتیکی یگانه و یک یا یکچند قهرمانان مرکزی دائماملکننده دارد.
تیترلوژی اوللین بار در فاجعههای یونان قدیم، که از تریلوژی و یک درمة هجویی عبارت بودند، به وجود آمد (تریلوژی «آریستیی» و درمة هجوی «پراتیی» ایسخیش). در ادبیات کلاسیکی فارس-تاجیک «چار درویش» نشانههای تیترلوژی را دارد. در ادبیات جهان تیترالوژیهای زیاد به وجود آمدهاند. مثلاً، «چار فرشته» ه. زالیه، «یوسف و برادران او» ت. منّ، «یادداشتها» س. عینی و س. تبراف.