تراشکارد، آلات سنگییست، که در دورة پلیالیت پهن شده بود. تراشکارد اساساً خاص مدنیّت مستی بوده، در دورههای اوّل و آخر پلیالیت نیز وامیخورد. تراشکارد سنگ راستقیرّهای بوده، قرّههای راست یا برجستة آن وظیفة تیغ را ادا میکردند.
تراشکارد برای تراشیدن و بریدن پوست هیوانات و درختان استفاده برده میشد. بعضی تراشکاردها احتمال، دستة چوبین نیز داشته باشند. ا. گ. اماساوه.