سیویته

سیویته (فرنسوزی suita-قطار، پیدرهمی) ، یک شکل سلسلوی موسیقی سازیست. سیویته از قسمهای علی‌حده و مختلف عبارت بوده، دارای غایه عمومی بدیعی ست. وه‌ای از سانته و سمفونیه با آن فرق می‌کود که هر قسمش مستقل بوده، با سرود و رقص علاقه‌مند است. اوّلین نشانه‌های سیویتهنوز در عصر 16 پدید آمده بود. نوع کلاسیکی سیویتة رقصی قدیم در ایجادیات ا. یه. فرابیرگیر (عصر 17) به نظر می‌رسد.
در موسیقی حاضره‌زمان تاجیکینیز سیویته موقع مهم دارد. سیویته‌های واکلی «پرتیة الهامبخش (3. شهیدی) ، «سرود و محبّت» (غ. غلاملییف) ، «چارضرب» (ش. جوره‌یف) ، «بخت بی‌زوال» (ا. همدماو) ، س.-های سمفونی «سیویتة رقصی» (یه. سبزناو) ، «شراره‌های دوستی» (س. همرایف) ، «زمرد» (ش. سیفیدّیناو) و سیویته‌های ارکستری (ف. سالییف، م. موروین، ا. همدماو، x. عبدالله‌اف، یه. سبزناو و دیگران) گنجینة موسیقی کسبی امروزه را بایی گردانیده‌اند.