ستریسّ (از انگلیسی stress-شدّت) ، در پسیکولوژی، فیزیولوژیه و طبّ حالت اشتداد روحیست، که هنگام فعالیّت آدم در شرایطهال مشکل (حیات هرروزه، اینچنین وضعیتهای مخصوص، مثلاً، پرواز کیهانی و غیره) به وجود میآید. مفهوم ستریسّ را به علم فیزیولوژ کندگی گ. سیلی (1936) داخل کرد. هنگام اوج ستریسّ نقصهای ادراک، خاطره و تفکر آدم خللدار شده، او حرکتهای غیریتبیی و غیرییرادوی ذهنی میکند.
Инчунин кобед
سفیدهها
سفیدهها، پراتیینها، مادّههای آرگنیکی کلانمالیکولة طبیعیی را گویند، که از امیناکیسلاتهها ترکیب یافته در ساخت …