سکیفها (یونانی) ، نام عمومی اهالی اساسی نزد بهر سیاه شمالی در عصرهای 7-3 تا میلاد، که از قبیلههای خویش گروه زبانهای ایرانی عایلة هندویوراپایی عبارت بود. موافق معلومات گیرادات اسکیفها اوّل در آسیا زندگی کرده، عصر 7 تا میلاد به نزد بهر سیاه شمالی آمده، از این جا کیمّیریها را تنگ کرده برآوردند. اسکیفها به آسیای خرد، سوریه، فلستین یورشها تشکیل مینمودند و در آسیای پیش حکمران بودند. ابتدات عصر 6 تا میلاد به نزد بهر سیاه شمالی برگشته آشوبهای قبیلههای محلی را پخش نمودند. در بین دریاهای دان و دونهای، در قریم ساکن بودند. اسکیفهای بادیهنشین در ساحل راست دنیپر پایان و قریم، اسکیفهای دهقان در پایانآب دنیپر، حوزة دنیستر و بوگ زندگی میکردند. موافق معلومات گیرادات اسکیفهای پادشاهی، که در دشتهای بین دنیپر و دان زندگی میکردند، طبقة حکمران بودند. اسکیفها با شهرها-ملکهای یونانی نزد بهر سیاه علاقة تجارتی داشتپد: گلّه، مویینه، چاروا، غلامان را به شراب، روغن رستنی، زیورات عوض میکردند. اسکیفها آهن، برنجی، طلا استحصال و مصنوعات تییار میکردند، با کُلالی مشغول بودند. در عصر 5 تا میلاد بین اسکیفها دموکراتیة حربی حکمران بود، که آن به دولت تبدل مییافت. حاکمیت پیشوایان در عصر 5 تا میلاد خیلی کلان و میراثی بود. در عصرهای 3-2 تا میلاد سرمتها اسکیفها را به تنگ آوردند. قلمروی آنها با دشتهای قریم و دنیپر پایان محدود گردید. منبعد نام اسکیفها ماهیّت ایتنیکی خود را گم کرد. اسکیفها در شرق چون سکایها مشهورند.