سیستیمة «انسان-ماشین»، سیستم مرکّبی را گویند، که در آن آدم-آپیرتار در پراسیسّ استحصالات نعمتهای مادّی، اداره، کارکرد اخبار و غیره با واسطههای تکنیکی یکجایه عمل میکند. مسئلههای خاص سیمتیمه «انسان-ماشین» در سیستماتیخنیکه، پسیکولوژی اینجینیری، ایرگانامیکه تدقیق میشود. در نتیجة انکشاف سیستمههای اتوماتانیدشدة اداره (اس و) و افزایش طلبات به آپیرتارهایی، که کامپلیکسهای مرکّب تیخنالاگی، انرژی و حساببرار را اداره میکنند، سیستم «انسان-ماشین» به یکی از پروبلمهای مهم روالوتسیانی علمی و تکنیکی عصر 20 تبدل یافت.