سموریها

سموریها (از ژاپن سموره و-خذمت کردن) ، در ژاپن فئودالی همة فئودالها، به معنای تنگ طبقة حربی فئودالی دوارینهای خرد. سموریها در عهد خاندان مینماتاها (1192-1333) همچون طبقة مخصوص جدا شده، در زمان حکمرانی خواندن تاکوگوه‌ها (1603-1867) پوppa تشکّل یافت. طبقگی بیشتر امتیازناک سموریها را ختماتاها (عیناً-در زیر بیرق) تشکیل می‌دادیند، که وسّلش کنیزها بودند. اکثر سموریها در ملکهای شخصی کنیزها خذمت می‌کردند، زمین نداشتند و به خذمت کرایه شال می‌پرتافتند. کادکس اخلاق سموریها از روحیة عداوت نسبت به عامّة محنتکش عبارت بود. سموریها می‌توانستند آدمان عادّی را بر رفتار «ناشایسته» نسبت به طبقة حربیان کُشند. دسته‌های سموریها را برای پخش نمودن شورشهای خلقی استفاده می‌بردند. بعدتر به دسته‌های سرشمار سموریهل ضرورت نمایش و مقدار آنها کم شد. از میانه‌های عصر 18 در طبقة سموریها پراکندگی قوّت گرفت. سموریهای قطاری با برجوزیه علاقه‌مند در روالوتسیة برجوزی سالهای 1867-1868 رل کلان بازیدند. منبعد طبقة سموریها مانند دیگر طایفه‌های فئودالی برهم داده شد، امّا سموریها امتیاز خود را از دست ندادند. قسمی از سموریها بعد اصلاحات اگرری (1872-1873) صاحب زمین شده، به ترکیبی
پامیشیکان نو داخل شدند. از بین سابق سموریها شمارة عملداران می‌افزود، آفیسیران ارمیه و فلات اساساً از آنها بودند. دایره‌های ارتجاعی ژاپن کادکس اخلاق سموریها را برای تشویقات نجادپرستی و میلیتریزم استفاده می‌برند.