سفینه

سفینه (عربی-کشتی) ، 1) واسطة نقلیات آبی. به این معنی منوچهری دامغانی-می‌گوید:
سپ من در شب دوام همچون سفینه در خلیج،
من بر او ثابت چنان چون بادبان اندر سوفون.
2) دفتر شعر، بیاض، مجموعة اشعار و غیره: چنانچه، حافظ گفته است:
در این زمانه رفیقی، که خالی از خلل است،
سوراخی مة ناب و سفینة غزل است.

چون تذکره‌ها، بیاضها، ردایفولشعارها در محفوظ داشتن اشعار شاعران سفینه‌ها اهمیت کلان دارند. یکی از سفینه‌های مشقور «سفینه» است، که صائب تبریزی سال 1724 ترتیب داده است. در آن اشعار تقریباً 500 شاعر ایران، هندوستان، آسیای میانه، از دیوانها و دستنویسهایی جمع‌آوری شده‌اند، که نسبت به دیوان و دستنویسهای تا زمان ما رسیده معتبرند. قیمت «سفینه» صائب باز در آن است، که مرتّب اشعار شاعران متقدّم فارس-تاجیک رودکی، شهید بلخی، قطران، رشیدی سمرقندی، کسایی مروزی و دیگر را درج کرده است.
دبیات: واراجییکینه 3. ن. ، آپیسنی پیرسیدسکیخ ا تدجیکسکیخ روکاپیسیی انستیتوته واستاکاویدینیه، ویک 7. پیرسا-یزыچنیه خداجیستوینّیه لیتیرتوره (x-نچلا 13 ویکه .) ، مسکو 1980.