رونق مولوی رونق

رونق مولوی رونق (سال تولّولش نامعلوم، خجند-افاتش 1821، همان جا) ، شاعر تاجیک. اوّلا در زادگاهش و بعدتر در مدرسة میر عرب بخارا تحصیل علم کرده است. به زادگاهش همچون دانشمند فاضل برگشته، به منصب قاضیگی رس اده است، ولی او بیشتر چون شاعر معروف گشته است. غزلهای پراکندة رونق در تذکره‌ها (مثلاً، «مجموعت-اش-شعرا» فضلی) و بیاضهای قلمی بسیار وامیخورند. در غزلهای رونق فکر و عقاید فلسفی و اجتماعی، تسوی­ر آبرزناک حادثه و واقعات حیاتی به نظر می‌رسند. رونق در افشای ماهیّت فلسفی حیات اجتماعی زمان خود مهارت کلان داشته است. ابیات زیرین نمونه‌ای از یک غزل رونق می‌باشند:

هستی ما تا به تزویر بقا بدنام شد،

سوبه ما از تیرگیها همنشین شام شد.

هال ما شوریدگان را از گرفتاری مپرس،

هر سر مو بر تن ما حلقه‌های دام شد،

جاه شد ارباب عشرت را به سختی رهنمون،

همچ و مهر اشکنجة شاهای به معنی نام شد…

س. سلطاناو.