رهمت بدخشی

رهمت بدخشی (1786/87 شهر فیزاباد بدخشان-سال وفات نامعلوم) ، شاعر تاجیک. از پدرش سواد آموخته است. در 14-سالگی برای تحصیل علم به هندوستان رفت. پس از 10 سال تحصیل با راه کابل (دو سال در کابل زیسته است) به وطن برگشت. مدّتی در دربار حاکم قتغن-مرادبیک دبیر بوده، در اندراب عمر به سر برده است.

ز اشاره‌های رحمت بدخشی برمی‌آید، که او دیوانهای زیادی فراهم کرده بوده است:

وه کابل چار دیوان گفته بودم قبل از این رحمت،

کنون دیوان پنجم را کنم در اندراب آخر.

ولی امروز از ایجادیات او چندی غزل و مستزادها و قطعات و ابیات پراکنده دسترس گردیده‌اند. غزلها و مستزادهای رحمت بدخشی در پیروی حافظ، کمال خجندی، صائب و دیگر ایجاد شده‌اند. موضوع غزلهای رحمت بدخشی  وصف عشق و عاشقی، بهار و بلبل، حسب حال و غیره می‌باشند. ابیات زیرین نمونه‌ای است از غزلیات رحمت بدخشی:

ه‌ا میاشامان در این موسم خبر دارد بهار،

3-آن که خود بر کف ز نرگس جام زر دارد بهار.

زردرویی چون کشد در دهر هر کس منعم است،

ز سفید و سرخ نقدی در کمر دارد بهار.

در زمین از سیلی باد خزان افتاده‌ام،

کاش همچون سبزه‌ام از خاک بردارد بهار.

نیست سنبل، این که رحمت در گلستان دیده‌ای،

اهی حسرت چون که دائم در جگر دارد بهار.

دبیات: حبیباو ا. ، گنج بدخشان، دوشنبه 1972.

ه. حبیباو.