پشّهخانه، پردة تُنُکیست، که چادروار کشیده، شبهای تابستان در درون آن میخوابند، تا که از هجوم پشّه ایمن باشند. پشهخانه در بین خلقهای آسیای میانه. از جمله تاجیکان از قدیمولییام معلوم بوده، آن را اساساً از داکه، خاصه، بعضاً از خامصوف میدوزند.
پشّهخانه عادتاً 4 م درازی، 2، 5 م بر و تا 2 م بلندی دارد. ولی برای یک نفر به اندازة 1، 5×2، 5 م نیز میدوزند. قسم پایان پشهخانه از قسم بالایاش وسیعتر میشود. به چار کنج بالایی و میانههای تپّهاش طناببسته، آن را در ایوان، بالای کت، روی صفه و غیره استوار میکنند.