پپة ریم

پپة ریم، حاکمیت پ­پة ر ا م، مرکز دینی کلیسای کتالیکیست. حاکمیت پپة ریم در نتیجة در مملکتهای اوراپة غربی پهن شدن مسیحیت و تأثیر کلیسایه کتالیکی به وجود آمد. برای حاکمیت کلیسای کتالیک بین اپیسکاپها (پپه‌ها)-ا ریم مدّت دراز مبارزة شدید دوام داشت. برای خق برآوردن این مبارزه آنها خود را وارثان حوّار پیاتر اعلان کردند. در میانه‌های عصر 8 پیپین لکنه، بعد آن که با یاری پپه به تخت شاهی فرنکها صاحب شد، تیرّیتاریة از لنگابردها زده گیریفگه‌اش را به او انعام کرد و در نتیجه دولت علی‌حده-ولایت پپه به وجود آمد.

پپة ریم ظلم فئودالی، نابرابری اجتماعی و مالکیّت خصوصی را مقدّس می‌دانست و به مبارزة صنفی مظلومان مقابل بود. پپة ریم به جدا شدن از حاکمیت دنیوی و جاری نمودن حاکمیی­ت عالی دینی کوشید، ولی از این کوشش مرادی حاصل نشد. پپة ریم به یورش صلیب‌داران و اینکویزیتسیه راهبری کرده، باعث خونریزیهای زیاد شد. اوج مبارزة ضدفیادلی، انکشاف علم و تکنیکه و مدنیت به حاکمیت نامحدود کلیسای کتالیکی ضربه رساند. به توفیل حرکت ریفارمتسیه در یک قطار مملکتها موقع پپة ریم سست شده، کلیساهای پراتیستنتی به وجود آمدند.

پپة ریم تا میانه‌های عصر 19 تکیه‌گاه قوّه‌های تیاکرتی (دینی) بود. برابر غلبة کپی­تلیزم به شرایط نو تاریخی مطابق شده، به حمایتگر کپی­تلیزم تبدل یافت. وه‌ای اکنون سیا­ست مستملکداری و تجاوزکارانیه امپیرنلیزم را طرفداری می‌کرد. پپة ریم در دورة جنگ دوّم جهانی (1939-1945) اتّفاق دولتهای فاشیستی را دستگیری نموده، با شمه و انگلیه، که طرفداری صلح یک‌طرفه با فاشیستان بودند، همکاری کرد. بعد جنگ باشد، سیاست ضدکامّولیزم را دوام داد، که این باعث پست شدن آبرویو اعتبار پپة ریم گردید. پپة ریم در عهد اانّ 21 i i (1958-1963) ، پویل vi (1963-1978) و اانّ پویل 2 (از اکتبر 1978) ضرورت حفظ صلح و همزیستی آسایشته را فهمید و سیاست سازشکاری را پیش گرفت.