پدن

پدن (ای لاتینی pad anus-نامپ د. پا، که در بین ریمیان قدیم معمول بود) ، همواری لد­ن و وینیسیه، پستی لام­بردیه، هموارییست در شمال اتلیه، در بین کوههای الّ و اپین­نین و بهر ادریتیکه؛ قسم زیادش در حوزة دریای پا واقع گشته است. تولش قریب 500 کیلومتر، برش تا 200 کیلومتر (در ش .). پدن از جهت گیالاگی پستخمی تیکتانیکی بوده، با تهشینهای الّیوویلی غفسیشان تا 8 کیلومتر پُر شده است. سطح پدن اکثراً هموار بوده، از fرب به شرق تدریجاً پست شده می‌رود.

در مرکز پدن همواریهای پست خاکشان الّیوویلی حاصلخیز، در کنارهایش همواریهای بلند ریگ و شغلدار موجودند. در قسم شرقی پدن دیلتة دریای پا واقع بوده، بعضی قطعه‌های پایان‌آب دریای پا از سطح بهر پست‌ترند. اقلیم پدن سوبتراپیکی و معتدل. حرارت میانة ژانویه از آ تا 4°سیلسیه، ژوئیه از 22 تا 24° سیلسیه. بارشات سالا­نه 600-1000 ملّیمیتر. برف خیلی کم می‌-بارد. در پدن دریا بسیار. دورة دمش آب بهار و تیره‌ماه. زود-زود آبخیزی به عمل می‌آید (کلانترینش سالهای 1951، 1957 و 1966 رویی داده بود).

در این جا کانالهای آبیاری، آبخوشککنی و کشتی‌گرد بسیاری ساخته شده‌اند. بیشه‌های درختان پخنبرگ بُلوط، کستانه، زیزفون، شمشاد و بید و سفیدار، که چندی پیش پدن و دریاباد آن را فرا گرفته بودند، حالا قریب تماماً ریشه‌کن شده‌اند. پدن ناحیة کلانترین خواجگی  قیشلاق اتلیه می‌باشد، که در آن اساساً گندم، جواریمکّه، شالی کشت کرده می‌شود. تاکزارها و باغهای میوه نیز موجودند. شهرهای اساسی‌اش: میلن، تورین. وینیسیه، بالانیه.