نامیتلّها

نامیتلّها، المنتهای شیمیاییی، که خاصیت متال ندارند. اصطلاح «متالایدها»، که بعضاً برای افادة نامیتلّها کار می‌فرمایند از بین رفته است. به نامیتلّها 22 ایلیمیت منسوب است: هیدروژن، نیتروژن، آکسگین، فتار، کلر، گازهای انیرتی، برام، بار، کربن، سیلیتسیی، فسفر، سلفور، ارسین، سیلین، تیلّور، یاد و استت. اتم نامیتلّها الکترون پیوست کرده انیانهای ساده (س1-، آ2 -) یا مرکّب (سlo-4، so2-4، را3-4) حاصل می‌کنند.

در سیستم دوری المنتهای مندلیف الکترومنفیّت نامیتلّها در که تار از متالهای عشقاری به طرف راست و در گورووه از پایان به بالا می‌افزاید. نامیتلّها با آکسگین آکسیدهای کیسلاتگی-انگیدرید کیسلاته‌ها حاصل می‌نمایند. پیوستهای ساده هیدروژنی نامیتلّها در شرایط معتدل مادّه‌های گزیند. در وقت با همدیگر پیوست شدن (مثلاً، clf، ici، cs2 و غیره) بند کاولینتی، هنگام با متالها پیوست شدن (مثلاً، کسl، mgo، ا1وr3 و غیره) بند یونی حاصل می‌کنند. نامیتلّها در خواجگی قشلاق اهمیت کلان دارند.