مویه زال

«مویة ‌زال»   (مویه ‌-گریه، نالة حزین؛ زال-پیر، سالخورده) ، 1) آهنگ مراسمی قدیمی. که در عصرهای 5-6 ایجاد شده است. 2) یکی از قسمتهای سازی مکام ا «سه‌گاه» («هفتدستگاه» ایران) ، که پس از شعبه‌های «زنگوله*، «پنجة مویه ‌» و «خزان» می‌آید. «مویة ‌زال» در قسمت سازی مقام“چهارگاه” («هفت-دستگاه» ایران) پس از «درآمد چهارم» و شعبة «زنگوله» نیز واقع می‌شود. «مویة ‌زال» از دو شاخه: «آواز مویه ‌» و“فرود مویه ‌” ابا­رت بوده، موسیقی آن حزن‌آور و غم‌انگیز است.