مییاراوه مریه

مییراوه (majorova) مریه (1. 2. 1882، ول، نزد پرگه-16. 1. 1967، پرگه) ، نویسندة چک. نویسندة خلقی چکوسلواکی (1947). اعضای پرتیة کمونیستی چکوسلواکی از سال 1921. اوّلین اثرهای مییراوه (رمان «دختری»، 1907؛ مجموعة حکایه‌ها) پُر از اعتراض نسبت به ساخت کاپیتالیستی می‌باشند. در رمان «میدان ریسپوبلیکه» (1914) وضعیت تیز و تند اروپای پس از روالوتسیة سالهای 1905-07 روس، در رمان «بهترین از جهانها» (1923) آبرز قهرمان‌زنی، که از جهان میدبورجوزی دور گردیده، به روالیوتسیه راه یافته است، تصویر شده است.

پس از نوشتن رمان تخییولی «سربند» (1932) مییراوه کار بسیارسالة خود را در تألیف «آجیر» (1935) یپاپییی در بارة حرکت کارگری در چخیه از میانه‌های عصر 19 تا روالوتسیة کبیر ساتسیلیستی اکتبر انجام داد. رمان مییراوه «بلّدة شختیاری» (1938) تدقیقات بدیعی تقدیر فاجعویی عایلة پرولتاریست. پس از آزاد شدن چکوسلواکی از فاشیزم مییراوه در ساختمان ساتسیلیستی و مدنی وتی‌اش فعالانه اشتراک کرد.

مجموة پاوستها و حکایه‌ها، کتابهای آچیرکها («راه رعد و برق»، 1951؛ «غرب وحشی»، 1954) پیشرفت معنوی آدم نو را انعکاس می‌کنند. آچیرکهای به ا.ج.ش.س. بخشیدة مییراوه در کتاب «پیشروی پرشکوه» (1953) جمع‌بست شده‌اند. مییراوه یکی ای اساس‌گذاران ادبیات رئالیزم ساتسیلیستی چک می‌باشد. او همچون نویسندة بچه‌ها (مجموعة حکایه‌های «لحظة عجایب‌‌»، 1923؛ «برونا»، 1930؛ «رابینزانکه»، 1940) نیز معلوم است. لوریت مکافات دولتی به نام ک. گاتولد (1955).

ایی .: پلاشد ریسپوبلیک-لوچشیی ایز میراف. م. ، 1970.

د .: م. مییراوه. ببلیبلیاگرفیچیسکیی اوکه‌زتیل، م. ، 1962.