موراداف جوره‌بیک

موراداف جوربیک (تولد 24. 12. 1942، دیهه کورود ریان عینی، ولایت لنین‌‌آباد) ، حافظ و آهنگساز سا­ویتی تاجیک (ساپرنای لیریکی). یکی از سرایندگان نمایان سرودهای کلاسیکی و خلقی تاجیکی. ارتیست خلقی اتّفاق ریسپوبلیکه‌های ساویتی سوسیالیستی ا.ج.ش.س. (1979). اعضای پرتیة کمونیستی اتّفاق ساویتی از سال 1967. تابشهای آهنگ، جهتهای خاص آواز و نازکوهای سرودهای کلاسیکی را از میراث مدنیی  حاجی عبدالعزیز و سبقهای بای‌محمّد نیازاو  اموخته است. سال 1962  انستیتوت دولتیی  پیدگاگی لنیناباد را ختم کرده، 1962-63 در

ینستیتوت مذکور همچون اسیستنت ک­فیدرة پیدگاگیکه و متدیکة مکتبخای ابتدایی کار کرد. از سال 1963 ثالثت فیلرمانیة دولتی تاجیکستان. قابلیّت صنعتکاری و استعداد سرایندگی او از همان وقت زاخیر شده، تدریجاً سیقل می‌یابد و مکمّل و بلند می‌گردد. ریپیرتور مراداو بایی و گوناگون‌رنگ بوده، اساس آن را سرودهای لیریکی-گرجدنی، خلقی، کلاسیکی، اینچنین سرودهای خلقهای اتّفاق ریسپوبلیکه‌های ساویتی سوسیالیستی ا.ج.ش.س. (روسی، ازبکی، آذری، گرجی، ارمنی، قرغیزی و غیره) ، یک قطار مملکتهای شرق خارجی (افغانی، ایرانی، عربی و غیره) تشکیل می‌دهند. موضوع سرودهای مراداو اساساً وصف وطن، مادر، زیبایی‌های طبیعت، عشق و محبّت، جوانی، پند و اخلاق، غم و شادیهای حیات را در بر گرفته، سرشار آهنگهای حیاتدوستانه می‌-باشند. در بین آنها سلسلة سرودها در اساس اشعار میرزا تور-سونزاده («وطن»، «دل مادر»، «نانریزه»، «آهن‌ربا»، «آشیان ب­لند» و غیره) ، «خوش نباشد»، «دیدار یار» (حافظ شیرازی) ، «رمزی شنو» (جلال‌الدّین رومی) ، «گل صدبرگ»، «التجا» (باقی رخیمزاده) ، «تو گل نه» (ا. شکوهی) ، اینچنین «عشّاق»، «صوت مسکین»، «گریه»، «قوشچینار»، «مناجات» (از «شش‌مقام») و غیره مشهورند. مراداو آهنگساز نوآور و صاحب‌استعداد بو­ده، بیشتر از صد سرود دلچسپ آفریده است (اکثر آنها به ناته درآمده‌اند) ، که در آنها عنعنة بای صنعت موسیقی کلاسیکی، خل-قی و معاصر خیلی ماهرانه استفاده شده‌اند. آوازش فارم بوده.

نزاکت شعر و خصوصیتای صوتی آن را وابسته به مضمون و مندرجه تقویت می‌دهد. مراداو سلسلة نو سرودهای را تهیه نمود، که ترانه‌های شریف جوره‌یف را به خاطر می‌‌آورند و چون جوابیه یا نظیره‌اند به ایجادیات این حافظ نامدار خلق تاجیک. مراداو آهنگهای ق­دیمه را به طور نو تفسیر داده، بعضی جدتهای آن را باز هم تکمیل می‌دهد. «سیویتة طویانه» مراداو، که در اساس فلکلور معاصر ایجاد شده است، گنجینة صنعت خلقی را هم از جهت مضمون و مندرجه و هم از جهت موسیقویت بایتر نمود. مراداو نه تنها از صنعتکاران گذشته و امروزة تاجیک، بلکه ه‌ا حافظان مشهور خلقهای اتّفاق ریسپوبلیکه‌های ساویتی سوسیالیستی ا.ج.ش.س. و خارجی نیز پیوسته می‌آموزد. یکی از سببهای به عامّة وسین خلقهای گوناگون پسند آمدن سرود و آهنگهای او هم در همین است. مراداو با پراگرمه‌های کنسرتی به بسیار مملکتهای خارجی، از جمله ایران، افغانستان، هندوستان، پاکستان، کنده، بلژیک، سوریه، عراق، ژاپن سفر کرده است. اشتراکچی دهه‌های ادبیات و صنعت تاجیک در مسکو و ریسپوبلیکه‌های برادری اتّفاق ساویتی. اعضای کمیسیون تفتیشاتی کامیتیت مرکزی پرتیة کمونیستی تاجیکستان (از 1981). وکیل سعیزدهای 17-18 ولکسم. لو­ریت مکافات کُمسومول لنینی تاجیکستان (1975). با مدال «برای محنت شجاعتناک و گرماته‌های فخری پریزیدیوم ساوی­ت عالی ریسپوبلیکة ساویتی سوسیالیستی تاجیکستان مکافاتانیده شده است.

ساس: سورودهای جوره‌بیک مراداو، دوشنبه، 1982.