مورغ مرجان

مورغ مرجان، م ا ر ج آ ن مرغ، بوقلمون، یکی از کلانترین پرّندگان خانگی منسوب عایلة مرجانمورغها. کلان‌جثّه، پایهایش دراز و پرقوّت. سر و گردنش قسماً بی‌پر. در پیشانی و بیخ نولش «تاج (گوشت اضافی آویزان) و در گلویش پوست پرچین دارد. مرغ مرجان دو نمود است:

مورغ مرجان مقرّری (meleagris gal-lopavo) ، درازی بدنش 100-110 سانتی‌متر، وزن خروسش قریب 8 کیلوگرم. پر و بالش سیاه سرختاب. در جنوب شرق شتتهای متّحدة امریکا و می‌کسیکه پهن شو­ده است. مرغ سیدیست.

مورغ مرجان چ ا ن آ ر (agriocharis ocel-latus) نیز مرغ سیدی بوده، در امیریکة مرکزی زندگی می‌کو­ند. حشرات و دان می‌خورد. مرغ مرجان را اوّلین بار به اوراپه در اوّل عصر 16 آورده‌اند. مرغ مرجان را اسا­سن برای گوشت می‌پرورند. گوشتش بامزه و پرهیزی است. وزن میانة مرغ مرجان بالغ 7-20 کیلوگرم. مرغ مرجان مادینه از 10-11-ماهگی (اسا­سن ژانویه-مارت) به تخم می‌دراند. در یک سال 90-150 تخم (وزن یکتاش 80-88 گرمّ) می‌کند؛ مرغ مرجان ما­دینه 40-60 چوجه می‌برارد، که بعد 3-4 ماه پرورش 160-200 کیلوگرم گوشت می‌گیرند. در اتّفاق ریسپوبلیکه‌های ساویتی سوسیالیستی  ا.ج.ش.س. مرغ مرجان را اساساً در کشورهای کرسنادر و ستوراپال، ولایتهای راستاو، والگا­گرد، وارانیج، ریانهای جنوب ریسپوبلیکة ساویتی سوسیالیستی ازبکستان و بعضی خواجگیهای ریسپوبلیکة ساویتی سوسیالیستیی  ازبکستان می‌پر­ورند. در  یتّیفاق ریسپوبلیکه‌های ساویتی سوسیالیستی ا.ج.ش.س. مرغ مرجان سفید کوکزی، مسکوگی و غیره را پرورش می‌کنند. در pیان فیزاباد ریسپوبلیکة ساویتی سوسیالیستی تاجیکستان ساختمان فابریکی  پرورش مرغ مرجان (برای 250 هزار) پیش‌بینی شده است، که سالی 1000 تُن گوشت باید دهد. تصویر در صحیفة 577-578.

دبیات: پریوا ا. ا. ، ج ا د ک ا خ 3. ا. ، رزویدینی اندییک، مسکو، 1958؛ جدکیخ 3. ا. ، وыرشیونی ا آتکارم اندییک، مسکو (i960.