مارازاو نیکاله‌ای الکساندراویچ

مارازاو نیکاله‌ای الکساندراویچ (7. 7. 1854، باراک، حاضره ریان نیکاوزسک ولایت یراسلول-30. 7. 1946، همان جا) ، خادم روالیوتسیانی و جمعیّتی روس، عالم، نویسنده. اعضای فخری اف ا.ج.ش.س. (1952).

فعالیّت روالیوتسیانی‌اش از سالهای 70 عصر 19 cap شد. سال 1874 در جینیوه محرر ج. «رباطنیک» بود. سال 1875 به سیکتسیة کامّونة پریج انتیرنتسیانل 1-م داخل گردید. همان سال هنگام به روسیه برگشتن به حبس گرفته، در «مرافعة 193 نفر» سود شد. سال 1878 به جمعیّت «زمین و آزادی» و 1879 به کامل‌اجرایة «آزادی خلق» اعضا گردید. دسامبر خمان سال در لاندان با ک. مرکس شناس شد. سال 1881 به روسیه برگشت، در «مرافعة 20 نفر» (1882) به بَدَرغه (تبعید) بی‌مهلت حکم شد. سال 1905 از حبس آزاد گردید. در حبسخانه به آموختن علمهای شیمی، فیزیکه، استرانامیه، متیمتیکه، تاریخ مشغول گردید. مؤلف یک قطار اثرها عاید به شیمی، استرانامیه، متیمتیکه، میتارالاگیه. یادداشتهای «پاوست حیات من» او (ج 1-4، 1916-18) برای آموختن تاریخ خلقچیگی منبة مهم است. از سال 1918 تا آخر حیاتش دیرکتور انستیتوت علمی طبیعت‌شناسی به نام لیسگفت بود. با آردین لنین و آردین بیرق سرخ محنت مکافاتانیده شدacت.