میتیزتسیه،
میتیزانی (فرنس، metisation از metis-از جفتی دو ذات به وجودامده) ، جفتیکنانی بینیزاتی، یکی از اصولهای زیاد کردن هیوانات خواجگی قشلاق، که در نتیجة جفتی زاتهای گوناگون هیوانات (از دایرة یک جنس) به عمل برآورده میشود. میتیزتسیّه را برای بهتر نمودن زاتهای کهنه و به وجود آوردن زاتهای نو هیوانات خواجگی قشلاق، اینچنین در جفتی صناعتی استفاده میبرند. در مورد آخری فقط نسل اوّل (به نام دورگه یا میتیس) -را میگیرند، که نسبتاً پرمحصول و طاقتآورند.