خوجستة سرخسی (س. توّلّود، وفات نامعلوم) ، شاعر فارس-تاجیک (ا. 10). در فرهنگهای قدیم، مس. ، «لغت فُرس» از آثار او بیتهای پراکنده آورده شدهاند. از ابیات باقیماندهاش برمیآید، که او به مسئلههای پند و اخلاق، محنت، توصیف مهای و غ. توجّه داشته است؛
باز کُشایی، ایی نگار، چشم به عبرت،
تا-ت میکوبد فلک ب گونی کوبین.
***
برگیر کلند و تبر و تیشه و ناوه.
تا ناوه کشی، خار زنی گرد بیابان.
د .: اشعار همعصران رودکی، استالینآباد، 1958.