خط پهلویی، یک نوع خط، که در اساس یکی از شاخههای خط آرامی تقریباً در عصر 3 ساخته شده، در زبان فارسی میانه (پهلویی) ، ثبت کتیبهها، آثار خطّی این زبان استفاده میگردید. xت پهلویی در اوّل دارای 22 علامت بود. ولی بعدتر در خط زودنویس (کورسیو) شکل حرفها به یکدیگر مانند شد و شمارة آنها به 14-15 رسید. در خط پهلویی اینچنین فرقیّت بین علامتهای کتیبهها و آثار خطّی کتابی به نظر میرسد، که این را از جدول مشاهده نمودن ممکن است. در خط پهلویی تنها صداناکهای دراز اشاره میشدند. سمت زت پهلویی از راست به چپ بود. در خط پهلویی لیگتورهها (حرفهال وصلشده) و هوزواریش به کار برده میشدند.
دبیات: آسناوы ارنسکاگا یزыکازننیه سریدنییرنسکیا یزыک. مسکو، 1981.
ر. دادخدایف.
Инчунин кобед
سفر
سفر (عربی-تهی، خالی) ، ماه دوّم سالشماری قمری هجری، که از 30 روز عبارت است. …