خیمه

خیمه، خرگاه، سایه‌بان، چادر کلانی را گویند، که بر سر چوبها راست کرده، با طنابها کشیده بندند. در گذشته خیمه را از متاعهای مخصوص تییار می‌کردند. اساساً در مرغزار و باغات، ساحل رود و دریاها، سیرگاهها خیمه می‌زدند.

xیمه در بین خلقهای مشرقزمین به صفت استقامتگاه موقتی و سییار معمول بود. xیمه‌های زمانوی را باشد، اساساً از برزنت تییار می‌کنند. خیمه را حالا هم وسیع استفاده می‌برند.