فرشی حبیبالله سمرقندی (سال تولد و وفات نامعلوم) ، شاعر تاجیک (عصر 16). شاگرد تذکرهنگار مطربی سمرقندی.
ز اشعار فرشی یکچند غزل و بیتهای پراکنده توسط تذکرهها تا زمان ما رسیدهاند. از دو غزلش (در تذکرة مطربی) برمیآید، که او شخص آزاداندیش، رند بوده است. فرشی هنر تذهیب (طلاکاری) و تصویر و مهر کندن هم داشته است. ابیات زیر نمونهای از شعر فرشی میباشد:
باز ترکت بهرمن را طعنه در دین میزند،
شیوة ناقوس شوقم دم ز تحسین میزند…
یاد از خسرو مکن، ایی دل، که فرهاد خیال
تیشة خواهش به کوه عشق شیرین میزند.
چایی جز آتشسرای هجر نتواند گرفت،
گر سمندر با مزاجم لاف آهن میزند.
نامزد باید شود با بتپرستی شیخیشهر،
همچ و فرشی دست اگر در دامن دین میزند.
و. کریماو.