فرشته (ملک، سروش) ، موافق تصوّرات اساطیری و دینهای یهودی، مسیحیت و اسلام موجودات فوقالبیطعی مجرد را گویند، که گویا در عالم «ملکوت» مسکن بوده، امر خدا را به جا میآوردهاند. موافق تعلیمات اسلام فرشتهها از آتش به وجود آمدهاند. فرشتهها شجرة مویین داشته، از روی وظیفهایشایه به گروهها تقسیم میشدهاند. فرشتههای به خدا نزدیکترین جبرئیل، میکایل، عزرائیل و اسرافیل بوده، هر یک آنها وظیفههای مخصوص را اجرا میکردهاند.
موافیق الهیات موسولمال هر یک انسان دو فرشتة پشتیبان دارد، که یکدیگر را صبح و شام عوض میکنید و کار خیر و شرّ هر شخص را در این دنیا به حساب میگیرند، تا که به بهشت یا دوزخ افتیدن او را مویین کنند. منکر و نکیر از جملة فرشتهایی میباشند، کپ برابر از عالم گذشتن شخص در قبر پیدا میشوند و از گناه و صواب مرحوم بازپرسی میکنند. پرستش فرشته ماهیّت ارتجاعی داشته، برای از جهت معنو گمراه کردن عامّة وسیع خلق و مستحکم نمودن احکام دین استفاده میشود.
د. خوشقدماو.