«فرهنگ زبان تاجیکی» (از عصر x تا ابتدای عصر 20) ، فرهنگ تفسیرییست، که سال 1969 به طبع رسیده است. از دو جلد (مطابق الفبای امروزة تاجیکی، جلد 1: ا-آ، جلد 2: پ-ج .) عبارت بوده، تقریباً 45 هزار کلمه و عباره را در بر میگیرد. در «مقدّمه» «فرهنگ زبان تاجیکی» عاید به تاریخ و انکشاف لیکسیکاگرفیة تاجیک از عصر 10 تا عصر 20، پرنسیبهای کار مرتّبان «فرهنگ زبان تاجیکی»، سرچشمههای ادبی و لغوی آن معلومات عمومی آورده شده است. در پهلوی کلمههای تفسیرنونده نوشت آنها به الفاای عربیاساس تاجیکی، در آخر جلد 2 «مفتاح کلمههای فرهنگ به الفبای عربی تاجیکی» آمده است. در «فرهنگ زبان تاجیکی» لیکسیکة معمول همة دورههای اساسی انکشاف زبان ادبی تاجیک از عصر 10 تا ابتدای عصر 20 عکس یافته است. «فرهنگ زبان تاجیکی» در اساس سرچشمههای زیاد ادبی مرتّب گردیده، در آن برای شرح کلمهها از ایجادیات شاعران و نثرنویسان فارس-تاجیک مثالها آورده شدهاند. در «فرهنگ زبان تاجیکی» تا اندازهای لیکسیکة اثرهای علمی (اثر، «دانشنامه» ابوعلیسینا) ، اصطلاحات طبیعتشناسی، فلسفه، ادبیاتشناسی (مثلاً، از «ترجمان-ال-بلاغت» رادویانی و غیره) انعکاس گردیده است. «فرهنگ زبان تاجیکی» برای آموختن زبان و ادبیات کلاسیکی فارس-تاجیک، تدقیق تاریخ زبان، اسلوب، لیکسیکالوژی و دیگر ساحههای زبانشناسی و ادبیاتشناسی سرچشمة مهم میباشد.
دبیات: تورسوناو ا. ، مشتی از خروار هزارساله، «صدای شرق» 1971، ش 4: زاان ادبی حاضرة تاجن.
لیکسیکالوژی، فونتیکه و مارفالوژی، قسم 1، د. ، 1973.
و. کپرناو.
Инчунин кобед
سرخانه
سرخانه، قسم اوّل سرود، که به اندازة یک بیت متن سرود اجرا میشود. بعضاً سرخط …