فرنجی، لباس روی مخصوص زنان را گویند، که هنگام از خانه برآمدن زنها آن را با چشمبند به سر میگرفتند. ماهیّت دینی داشت. زنها با آن از نامحرمان روی خود را میپوشیدند. از متاعهای گوناگون (بخمل، کیمخاب، بنارس، الاچه، شاهی و غیره) دُخته میشد.
فرنجی از سر تا پاشنة پان زنان و دختران را میپوشد. فرنجیها بخییدوزی و شیرازدار میشدند. هنگام توی عروس معمولاً عروس را با فرنجی مخصوص به خانة داماد میبردند. س. ولییوه.
دبیات: سوخریوه آ. ا. ، استاریه سریدنیزیتسکاگا کاستیومه، مسکو، 1982.