بدولقادیر حافظ

عبدالقادر حافظ مشهور به قادری (1858، استروشن-1943، همان جا) ، سراینده، آهنگساز، موسیقیدان، نمایندة مشهور حوزة استروشن. از آوان جوانی به شعر و موسیقی وارد شده، مهارت سرایندگی و نوازندگیش را در شهرهای سمرقند، بخارا، خجند تکمیل داد. اساس‌گذار سلالة مطربان حرفه‌ای قادریان.

بدولقادیر در نواختن و سرودن شاخه‌های سازی و آوازی «شش‌مقام» («مشکلات»، «نثر»، «صوت»، «گردون»، «تلقین») مهارت بلند داشت. برای تکمیل دانش نظریه‌وی و عملی با کار کرامت دلکش تنبوری (1851-1906) ، بابا نلال (1845-1982) ، بابا غیاث (1859-1927) ، حاجی عبدالعزیز (1852-1936) ، صادرخان (1847-1931) همکاری ایجادی کرد­ست. عبدالقادر در حوزة استروشن عنعنة بیاض‌نگاری «شش‌مقام» را ادامه‌ داده، به تدوین «بیاض عبدالقادر» کامیاب شده است. عنعنة سرایندگی و مطربی عبدالقادر را پیس­رش عبدالرسول حافظ (1919-1989) و نبیره‌هایش کمال و جمال قادری ادامه‌ داده‌اند.

د .: تدجیکسکیه موزыکه، د. ، 2003، x، ا کیماو ن. ، شش‌مقام در کرک 20، x. ، 2006؛ دانشنامة شش‌مقام، د. ، 2009.