ممانت (mammuthus primigeni-us) ، هیوان شیرخور مُردرفتهای است و از عایلة فیلها بود. در اروپا، آسیای شمالی و امیریکة شمالی در نیمة دوّم پلییستاتسین زندگی کرده، قریب 10 هزار سال پیش از بین رفته است. قد ممانت 2، 5-3، 5 متر، وزنش 7 تانّ بوده، پایهای کوتاه و موی غفس داشت. درازی آچش 4 متر و وزن آن 100 کگ. بوده، با یاری آن از زیر برف علف و بتّه را دریافت میکرد. ممانت همزمان آدم عصر سنگ بود. بازیافت استخوان ممانت در پلیالیت از این شهادت میدهد. رسم و مجسمههای ممانت، که آدمان قدیم آفریدهاند، نیز پیدا شدهاند.
ممانت
رسم ممانت
در شمال سیبری و الیسکه زیاده از 40 جسد ممانت از قَبَت جنسهای کوهی یخبستة بسیارساله یافت شده است. نمونة موکامّلتر ممانت را ایکسپیدیتسیة اف پتربورگ (1901-02) در ساحل دریای بیریزاوکه دریافت نمود. عاید بa ممانت تدقیقات آناتومی، گیستالاگی و بیاخیمیوی بردهانل، خوسه اسکلت ممانت در موزی زاالوژی لنینگرادگزاشگه شده است. 23 ژوئن 1977 در وادی کرگیلیه ناحیة سوسومیه ولایت مگدن بلدوزرچی ا. و. لاگچیف هنگام گشاده، تخت کردن قَبَت ریگیان طلادار جثّة بطون با پشم زرد بور پوشیده شدة ممانتبچهای را دریافت.
استخوان-اسکلت ممانت
الیمان شوروی در تحت ریاست آکادمیک ن. ا. شیلا مویین نمودند، که این ممانتبچه (بلندیاش 104 سم و وزنش 70 کگ) 10 هزار سال مقدّم زندگی کرده است. بازیافت مذکور یگانه در دنیا بوده، دارای اهمیت کلان علمی میباشد. باقیماندة ممانت برای مویین نمودن سن گیالاگی تهشین کانتینینتلی انتراپاگین یاری میرساند.
د .: الّریاناو و. ت. ، ممانت. ک استاری اگا ازوچینیه و ا.ج.ش.س.، گارکیی. 1940؛ اوگوسته ی„ برنن 3. ، کنیگه آ ممانتخ، پرگه، 1963.