عشر (عربی-دهیک) ، در مملکتهای مسلمان اندازیست، که به مقدار دهیک حاصل (هر سال از دهقانان، چارواداران و ماهیگیران) ستانیده میشد. در ابتدا عشر را از سعیدها، روحانیان کلان، اینچنین بعضی امیران و از خلقهای ناحیههای «اختیاراً به لشکر اسلام تسلیمشده» میگرفتند. آب و زمینی را، که از آن عشر میستانیدند، «ملک عشریه» مینامیدند. در زمانهای گوناگون وابسته به شرایط محل نام عشر نیز تغییر مییافت. مثلاً، در امپراتوری عثمانیه آن را اقطاع، دماس، اونته، اونتلیک، سلریه، در ایران و امارت بخارا دهیک میگفتند. در آسیای میانه بعد غلبة روالوتسیة کبیر سوسیالیستی اکتبر برهم خورده است.