تسویر آپتیکی

تصویر آپتیکی، تصویریست، که در نتیجة به سیستم آپتیکی افتیدن نورهای ‌افکندة ابژکت یا از آن عکسشده حاصل می‌گردد.
یستیفادة تصویر آپتیکی عادتاً به تغییر مقیاس تصویر پریدمیتها و گذرانیدن نقشة آنها به یگان سطح (اکران، فتونوار، فاتاکتاد و غیره) علاقه‌مند است. آدم چیزی را از آن سبب می‌بیند، که نقشة آن در پردة شبکیة چشم عکس می‌یابد.
تسویر آپتیکی حقیقی و موهوم می‌شود. تصویر آپتیکی حقیقی را دستة نورهایی حاصل می‌کند، که در یک نقطه جمع می‌شوند. در همکاری بُرش نورها اکران یا خود فتونوار را گذاشته، در آن تصویر آپتیکی حقیقی را مشاهده کردن ممکن است. در دیگر موردها نورهای از سیستم آپتیکی برآینده پراکنده می‌شوند، امّا اگر آنها را خیالاً به طرف مقابل دوام دهیم، نورها همدیگر را در این نقطه می‌بورند. این نقطه را تصویر موهوم نقطه (ابژکت) می‌نامند؛ آن به نقطة بُرش واقعی نورها موافق نمی‌آید، بنا بر این تصویر آپتیکی موهوم را در اکران یا خود فتونوار حاصل کردن و به قید گرفتن امکان‌ناپذیر است.
به صفت تصویر آپتیکی از روی تقسیمات زیچی انرژیة روشنایی در تصویر بها می‌دهند. برای این کانترست (ن) نام بزرگی را استفاده می‌برند:
r=
در این جا اmin و اmخ-قیمتهای خردترین و کلانترین منوّری در تصویر آپتیکی ابژکت آزمون استانداردی؛ به صفت چنین ابژکت پنجره‌ای را قبول می‌کنند، که درخشانی آن از روی قانون سینوسایده با بسامد r تغییر می‌یابد.