تربیده

تربیده، یک نوع خوراک چارواست، که در شرایط گیرگیتیکی (هوانا‌گذر) از علف پجمورده یا نیم‌خشک (نمی‌اش 50-55%) با راه کانسیروانی تییار کنند. اشیای خام تربیده علفزارهای طبیعی و کشته (لوبیایهای پیش از گلکنی دروشده و گیاههای خوشه‌دار نو خوشبسته) می‌باشد. علفهای لوبیای را برای تیز پجمورده شدنشان پهن می‌کنند. علفهای نیم‌خشک را در کامبینهای علفغوندار و ریزگر و سیلاسغوندار میده ماکونند.

تربیده را در مناره‌های فلزی و آهن و بتونی هوانا‌گذر و اینچنین در مناره‌های سیلاسخابانی خشتی و بتونی یا خندقهای بتونکاری نگاه می‌دارند. در مناره‌های بلندیشان 16-18 م و زیاده از آن تربیده خود از خود زیر می‌خورد. در مناره‌های نسبتاً پست تربیده را با شیبّکوبک، در خندقها باشد، با تراکتورهای تسمه‌چرخ زیر می‌کنند. خوراک چاروا در مهلت خشک، که سدّ افزایش فعال باکتریه‌ها و هوا‌گذری و مغاربندی می‌گردد، کانسیروانیده می‌شود. 100 کگ تربیدة سه‌برگه قریب 35-40 واحد خوراکی بوده، 4-5 کگ پراتیگین هاضم، 450-460 گ کلسیی، 200-220 گ فسفر، 3000-4000 مگ کراتین دارد. تربیده در پایة خوراک گاو سیلاس نه خسبیده یا خاشاک را پرّه عوض کرده می‌تواند.
ه. مدمیناو.