سفایی تبریزی

سفایی تبریزی تولّوج نامعلوم، تبریز-وفات 1607، قزویپ) ، شاعر فارس-تاجیک. در تبریز تحصیل کرده، بعد از جا-نیب ترکان عثمانی ضبط شدن این شخر به قزوین فرار کرد و در آن جا درگذشت. سفایی تبریزی در فقه استاد بود و با خطّاطی نیز مشغول می‌شد. مهارت بلند شعرگویی داشت و در غزلسرایی استاد زمان بود. سفایی تبریزی شاعر صاحبدیوان بوده، بیت زیر به او منسوب است:
مه را در دیده خون چندان از آن لبهای میگون است،
ک خر چشمی مرا بر سر مثال کاسة خون است.