آبهای تیرّیتاریوی، ب ا ه ر ا تیرّیتاریوی، منطقة بهری، که به ساحل یا آبهای داخلی دولتی پیوست بوده، قسم تیرّیتاریة دولت را تشکیل میدهد. آبهای تیرّیتاریوی، سطح، قعر آنها و فزایی هوایی این آبها به دایرة استقلالیّت دولت نزدیساهیلی داخل میشوند. ریجیم آبهای تیرّیتاریوی را کانوینسیة بینلخلقی عاید به بحرهای تیرّیتاریوی و منطقة همشفت سال 1958 (ا.ج.ش.س. آن را 20 اکتبر i960 اعتراف کرده است) و اینچنین قانون داخیلی دولتهای جداگانه تنظیم میکنند.
هودود آبهای تیرّیتاریوی ز خط جذر کلانترین یا سرحد آبهای داخلی یا از خط به نام بزیسی cap میشود. حقوق بینلخلقی از 12 م میل بحری زیاد شدن خودود آبهای تیرّیتاریوی را منع میکند. تا سال 1975 کریب 100 دولت آبهای تیرّیتاریوی پهناییشان تا 12 م میل داشتند.
22 دولت دیگر بنا بر حل نمودن مسئلة پهنایی آبهای تیرّیتاریوی در کانوینسیة سال 1958 بر آبهای تیرّیتاریوی را تا 200 م میل مقرّر کردند (از جمله برزیلیه، پیر و، سیرّه-لیانی، عوروگوهای و ایکودار). ا.ج.ش.س.. طرفدار مستحکم نمودن لیمیت آبهای تیرّیتاریوی در حدود 12 میل بوده، در این حال تییار است، که حقوق مستقل داشتن دولتهای نزدیساهیلی را به جستجو و تدقیق هیوانات، نباتات و معدنهای منطقة بهری به آبهای تیرّیتاریوی پیوست، اعتراف نماید.
کیشتیهای تمام دولتها با رعایة قاعدههای کانوینسیه حق دارند از آبهای تیرّیتاریوی گذرند (گذشتن آنها باید امنیت دولت نزدیسا-هلی را خللدار نکند، کشتیهای زیرآبی باید از روی آب گذرند و غیره.
یک قطار دولتها (از جمله ا.ج.ش.س.) مقرّر کردهاند، کشتیهای حربی خارجی بعد اجازت پیشکی دولت دخلدار حقوق از آبهای تیرّیتاریوی گذشتن و به بحرهای داخلی درآمدن را پیدا میکنند. در آبهای تیرّیتاریوی اکثر دولتها بی قرار مخصوص با کشتیهای خارجی گذراندن تدقیقات، کارهای گیدراگرفی و شکار منع است.