نوری‌اندازی

نوراندازی، به خاک انداختن نوری را گویند، که مقدار، وکت و اصولهای استفادة آن را در اساس خریطة خاک و کرتاگرمّای اگراخیمیوی مویین می‌کنند. نوراندازی پیش از کشت غذاگیری رستنی را در تمام دورة نشو (ویگیتتسیه) ، نوراندازی هنگام کشت (قطاری و چارکنجه) سبزش و انکشاف، نوراندازی بعد کشت (غذادهی رستنی) باشد، گیزاگیرین رستنی را در دورة مو­یین نشو پرزور می‌کند.

نوریهای اساسی (پارو، کامپاست، سیدیرتها، نوریهای مینیرلی) را هنگام شدگار یا کولتیوتسیة چقور، وقت کشت‌گردان (کشته جودار و گندم تیره‌ماهی، کرتاشکه، جوارنمکّه، لبلبو قند، زغیر، پخته) می‌‌اندازند. نوریهای آرگنیکی را با یاری پاروپاشکها، نوریهای مینیرلی را با تخمپّاشکهای نوری‌پاش می‌پاشند و به واسطة پلوگها یا کولتیوتارها خاک‌گردان می‌کنند. نوراندازی پیش از کشت (سوپیرفاسفت میدکردتوده، آمیختة آرگنیکی و مینیرلی) ، هنگام کشت در یک وقت با تخمی، بیخ‌میوه و کوچت گذرانیده می‌شود. برای این از تخمیپاشکهای گوناگون اس­تیفاده می‌برند.