میکاوسکیی نیکالهای یکاولیویچ (20. 04. 1881، ناواگیارگییوسک، حاضره مادلین، پالشه-08. 08. 1950، مسکو) ، بستهکار ساویتی، ارتیست خلقی اتّحاد شوعروی (1946) ، دکتر علمهای صنعتشناسی (1940). س. 1911 صنف کامپا-زیتسیة کانسیروتاریة پتربورگ را (نزد ا. ک. لیداف) ختم کرده است. اثرهای نخستینش هنگام تحصیل ایجاد شدهاند (سمفونیة 1-م، 1908؛ سمفونیاتّه، 1910؛ تمثیل سمفونی «سکوت»، 1909؛ 2 کورتیت تاری، سانته و غیره). از سال 1911 همچون موسیقیشناس برآمد کرده، یکی از مقالهنای پرارزش خود «بیتخاوین و چیکاوسکیی» را نوشت (1912). از سال 1921 پرافیسّر کانسیروتاریة مسکو. بیشتر از 80 بستهکار را تربیه نموده است (از آن جمله و. یه. شیبلین، ا. ا. خچتورین، د. ب. کبلیوسکیی، و. گ. فیری،
و. ا. موردیل و دیگران). میسکاوسکیی برجستهترین سمفونیست زمان حاضره و یکی از سرآمدان سمفونیة ساویتیست. مؤلف 27 سمفونیه و یک قطار اثرها برای ارکستر سمفونی. انکشاف ایجادکارانة عنعنة کلاسیک در افادة موضوع، آبرز و درک واقعیت معاصر، گوناگونرنگی مندرجه، همیشه به آبرزهای خلق رویی آوردن خصلتهای خاص ایجادیات و میباشند. هر یک سمفونیش وظیفة خاص ایجادی دارد: سمفونیههای 5-م (1918) سرودمانند، 6-م (1923) -فاجعویی، 16-م (1936) -کهرمانی، 12-م (1940) -لیریک و غیره. اینچنین مؤلف 13 کورتیت تاری، 9 سانته برای فارتیپینا، 2 سانته برای ویالونچل، کنتتههای «کراو با ماست» (شعر ن. س. تیخاناو، 1942) و «کرمل هنگام شب» (شعر س. ا. وسیلیف، 1947]، سلسلة رمانسها بر اشعار ب. ا. برتینسکیی، ک. د. بلمانت، ا. ا. بلوک، م. یو. لیرمانتاو، ر. بیارنس، سرودهای عامّوی، خار و fیره لوریت مکافاتهای دولتی اتّحاد شوعروی (1941، 1946، 1950، 1951). با آردین لنین مکافاتانیده شده است.