مالیک دیلمی

مالیک دیلمی (1518، قزوین-1562، همان جا) ، خوشنویس و شاعر. از عایلة دانشمند. مالک دیلمی نوشتن خطهای ثلث و نسخ را از پدرش آموخته است. مالک دیلمی در نوشتن این نوع خط چنان ماهر شد، که خط او خطّا از خط یاقوت مستعسیمی کم فرق می‌کرده است. بعدتر از روی نوشته‌های میرلی هرویی خط نستعلیک و دیگر نوعهای آن را مکمّل آموخت. علمهای مشهور زمانش، از جمله صرف و نحو، معانی، بیان، منطق، ریاضیات و حکمت را نزد ‌خواجه ‌جمال‌الدّین محمّد شیرازی از خود کرده است. رستملی، حافظ، باباجان، هوسین تبرالی، شاهمهمود مشهدی و کوتب‌الدّین یزدی از شاگردان مالک دیلمی بوده‌اند. او مدّتی در خذمت ابرهیمّیرزایی صفوی بود. از آثار خطّاطی او یک مورکقا محفوظ مانده است (کتابخانة استامبول) ، که با دستور و سروری مالک دیلمی جمع‌آوری و صحّافی شده است. oن آثار بهترین خوشنویسان و موسویران و تزخیب موزههیبان عصرهای 9-10-را در بر گرفته است. دیباچة این مرقّع به قلم مالک دیلمی تعلق دارد. همچنین رسالة «حسن و دل» فتّاح نیشاپوری (1548) و یک قطعه (1562) در کتابخانة عاموی به نام سلتыکاو-شیدرین لنینگرادمحفوظشند. نمونة آثار خطّاطی او در دیگر کتابخانه‌های جهان نیز دیده می‌شود.

ق. مخصوماو.