مالدوسکیی دمیتریی میراناویچ

مالدوسکیی دمیتریی میراناویچ (تولد 9. 8. 1921، یلته) ، منقّد ساویتی روس، ادبیات‌شناس. انستیتوت دولتی پیدگاگی دوشنبه به نام ت. گ. شیوچینکا را ختم کرده است (1944). دو مجموعة اشعار دارد («بشنو، حیات»، 1944؛ «کوهها و راهها»، 1944). مؤلف کتابهای «الکساندر پراکافیف» (1958) ، «نظم الکساندر پراکافیف» (1959) ، «در بارة میکاوسکیی» (1958، دمراد س. ولاديميراو) ، «ولاديمير ولاديميراویچ میکاوسکیی» (1965، همراه س. ولاديميراو) ، «نیکاله‌ای اسییف» (1965) ، «در بارة میخائیل دودین، موداسیره، شعرهای اییام جنگ و نسل ما» (1965) ، «از نیوه به همه طرف عالم» (1975) ، «میخائیل زاشینکا؛ آچیرک ایجادیات» (1977) ، «رفیق، خیده» (1981) و غ. ، همچنین مقاله‌ها در بارة فلکلور و نظم معاصر ساویتی. مالدویها عاید به ایجادیات م. تورسون‌زاده نیز مقاله‌ها دارد، که نوترینش «راه سرچشمه‌ها» می‌باشد («پمیر»، 1981، ش9). در اثر دیگر او «میکاوسکیی و نظم خلقهای ا.ج.ش.س.» (1951) از تأثیر این ادیب انقلابی به ادبیات تاجیک سخن می‌رود.