سر «آفرین‌‌نامه»

«آفرین‌‌نامه» اثر ابوشکور بلخی، که سال 944-45 نظم شده است. «آفرین‌‌نامه» در ادبیات کلاسیکی فارس-تاجیک یکی از اوّلین مثنویهای اخلاقیست در وزن اتکاریب. تا زمان ما از این مثنوی 300 بیته پراکنده رسیده است. که از منبع و سرچشمه‌های ادبی جمع‌آوری شده‌اند.

در «آفرین‌‌نامه» اندیشه‌ها و عقاید ابوشکور بلخی عاید به خرد، علم و دانش، هنر و غیره بیان گردیده‌اند؛ «آفرین‌‌نامه» را ابوالفتح بوستی به عربی ترجمه کرده است. «آفرین‌‌نامه» به انکشاف منبعدة نظم اخلاقی فارس-تاجیک تأثیر رسانید. پارچه‌های باقیماندة آن در کتاب «اشعار هم‌عصران رودکی (استالین‌آباد، 1958) به طبع رسید­ست.

دبیات: م ا ر ز آ ا و ا.. ابو عبدالله‌ رودکی، استالین‌آباد، 1958؛ برتلس و. ای„ استاریه پیرسیدسکا-تدجیکسکایی لی­تیرتورы، ماسکوه، 1960گ