ته و-لیپتان

ته و-لیپتان، لیپتان، لیپتان وزنین، لیپتان مسّه‌اش-1، 807 گاو یا خود 3536 mی (mی-مسّة الکترون). آن را سال 1975 یک گروه فیزیکهای ستنفارد تحت راهبری م. پیرل از تحلیل نتیجة برخورد دسته‌های همگر الکترونی (ا) و پازیترانی (ا +) دریافتند؛
ی-+ا+-+ e-+ +
e +–
+ذره‌های نییترلی.
ین جا آن است. معلوم شد، که در نتیجة برخورد الکترونو
پازیتران یک جفت ته و-لیپتان به وجود می‌آید: ا-+ا+++و آنها
ین طور می‌کاهند:
-ا- () +ve (ve) +v
+ا+ ( +) +ve (v) +v
یعنی در نتیجة کاهش ته و-لیپتان سه ذرّه به وجود می‌آید: یک الکترون (ا میوان) ، یک نییترینای الکترون یا میوانی یک نییترینای الکترون تو-نییتران vی (علامت «~» انتیزرّه‌ها را افاده می‌کود). تجربه‌های منبعده (آخر سال 60) نشان داد، که ته و-لیپتان راههای دیگر کاهش نیز دارد: ندرانها+-کونتها. ته و-لیپتان مثل لیپتانهای دیگر تابع تأثیر متقابل سست است. با وجود آن، که ته و-لیپتان و ته و-نییترینا vr مانند جفتهای دیگر لیپتانی vوه اvی تأثیر متقابل می‌کند، در اساس معلومات موجوده می‌توان گفت، که ته و-لیپتان و ته و-نییتریناها زرید لیپتانی خاص دارند و ته و-نییترینها از نییتریناهای الکترونی و مانی فرق می‌کند. س. قادری.