تبرخون

تبرخون، 1) نام دیگر چیلان؛ 2) سرخبید (salixpurpurea) ، بتّه یا درخت خردیست از عایلة بیدها. تا 3-4 م قد می‌کشد. پوستلاخ شاخهای کهنهش خاکستری، نوده‌اش زردتاب یا دارچینی، خالهای قرمزی دارد. برگش نیشترشکل، بیپشمک، خوشه‌گل («گوشوارک)-اش پیش از برگبراری می‌شکفد؛ گلهایش ارغوانییند.

ساسن در اوراپة جنوبی و میانه، افریکة شمالی و ا.ج.ش.س. (قسماً) می‌روید. تبرخون را در بعضی محلهای تاجیکستان نیز (مثلاً شهر اوراتیپنه) می‌پرورند. سرخبید در بعضی کشورها اهمیت صناعتی دارد. پوستلاخش را، که 3-10% مادّه‌های دبّاغی کتیخینی دارد، برای آش دادن پوست استفاده می‌برند. پوستلاخ نوده‌های 2-3-سالة آن را (5-7% گلیکازید سلیتسی دارد) برای طبابت بغوم‌درد، نقرس و غیره استفاده می‌کنند. م. حاجیمتاو.