شهر رییکیویک

رییکیویک (از اسلندی نیوک]’و1ک-خلیجن دودکننده) ، پایتخت اسلندیه، مرکز اساسی اقتصادی و مدنی مملکت. پایتخت شمالترین جهان. در ساحل جنوب غربی جزیرة اسلندیه، در خلیجی  فخسفلاوین اقیانوس اتلنتیک، در بلندی 150 متر واقع گشته است. اقلیمش سوبرکتیکی بحری. حرارت میانة ژانویه 0، 4°سیلسیه، ژوئیه 11-12°سیلسیه. بارشات سالانه 800 ملّیمیتر. اهالی‌اش 90 هزار نفر (1982). اوزیل راههای بحری و هوایی بینلخلقی، اینچنین راههایی اتومبیلگرد مملکت. یکی از مرکزهای مهم ماهیگیری و ایکسپارت ماهی در جهان. کارخانه‌های کارکرد ماهی، کشتی‌سازی و تعمیر کشتی، توربافی، تجهیزات صناعت ماهی، صابونپزی، مرگرین، پایفزالدوزی و غیره دارد. در این جا از قدیمولییام ماهوت و لباسهای پشمین تییار می‌کنند. در شهر و پاسیالکه‌های اطراف رییکیویک زوادهای سیمان، نوریهای نیتروژنی، الیومینیی واقع گشته‌اند. رییکیویک  مرکز مالیه و تجارت اسلندیه می‌باشد. به واسطة بندر رییکیویک  قسم اساسی مال مملکت می‌گذرد.   برای گرم کردن بنا-های استقامتی و گرمخانه و گلخانه‌های شهر از چشمه‌های گرم استفاده می‌برند. در رییکیویک  انیویرسیتیت (از 1911) ، ساویت ملّی عاید به تدقیقاتها، انستیتوت میتارالاگیه، انستیتوت په-تلوژی و باکتری‌آلاگیه، جمعیّتهای گوناگون علمی، کتابخانه‌های ملّی، عامّوی، موزیّها (از جمله موزی ملّی) ، نگارستان صورتها، تئاتر ملّی و غیره موجودند. از یادگاریهای معماری عصرهای 18-19 کلیسای جامع، التینگ، کتابخانة ملّی، بنای گودیاون سموالسّاپ و غیره باقی مانده‌اند.

رییکیویک را سال 874 ساکنان نخستین اسلندیه بنیاد کرده‌اند. سال 1780 حقوق شهر را گرفت. از سال 1904 رییکیویک قرارگاه حکومت اسلندیة اوطانامی، سال 1920 پایتخت دولت پادشاهی اسلندیه و از سال 1944 پایتخت ریسپوبلیکة اسلندیه گردید.