شوریش مسلّح، برآمد مسلّحانة گوروههای اجتماعی یا صنفها به مقابل حکومت سیاسی موجوده را گویند. ش. م. یکچند خیل میشود: شوریش مسلّحانة عاموی روالیوتسیانی با مقصد به دست آوردن حاکمیت سیاسی گذرانیده میشود؛ برآمد گوروه آفیتسیران را با مقصد برپا نمودن دیکتتورة حربی بلوا مینامند، ش. م.-ا که مقصد ریکتسیانی دارد، عصیان نامیده میشود.
شوریش مسلّح
شورش سپرتک
نزریة مارکسیستی ب ا چنین شکل ش. م. ، که با اشتراک عامّة وسیع خلق به مقابل صنفهای حکمران نگرانیده شده، یکی از واسطههای با راه روالیوتسیانی به دست درآوردن حاکمیت سیاسی میباشد، اهمیت مخصوص میدهد. 3. م. . هنگام تیز و تندشوی مبارزة صنفی در شرایطی، که صنفهای حکمران با راه زوری حاکمیت خود را نگاه داشتنی میشوند، فرا میرسد. مارکسیزم همه گونه-عقیدههای بلنکیستی و دیگر تعلیماتهای اونتیوریستی را، که وضعیت روالیوتسیانی را به نظر نگرفته، ش. م.-را یگانه واسطة به عمل برآوردن روالیوتسیه میدانند و به حرکت روالیوتسیانی ضرر میرسانند، رد میکند ش. م. همان وقت ممکن است، که اگر امکانیّت با راه آسایشته به دست آوردن حاکمیت نباشد و صنفهای ارتجاعی راه زوری را پیش گیرند.