سته دورزنی

سطح دورزنی، سطحیست، که در نتیجة در اطراف محور بی‌حرکت دور زدن یگان خط کج (تشکیل‌کننده) حاصل می‌شود. نقطه‌های خط کج تشکیل‌کننده (ت) هنگام دورزنی دورهای را حاصل می‌کنند، که پرلّیلهای سطح نام دارند (رسم).
پرلّیل کلانترین را ایکوتار (ا) و خردترین را گردنة سطح می‌نامند. بُرش سطح با همواری، که از تیر آن می‌گذرد، مریدئن (تخ) نام دارد. همة مریدئنهای سطح بین خود برابه-رند.
وابسته به شکل و وضعیت محور دورزنی سطحهای گوناگون دورزنی حاصل می‌شوند: سیلندر، کانوس، سفیره، پربالاید دورزنی، گیپیربالاید دورزنی، ایلّیپساید دورزنی، تار (حلقه) و غیره.
ت. جوره‌یف، و. یو. نوروزاو.